فرصت باور نکردنی ای برایم دست داده تا چند کلامی با شما زن برتر ایرانی سخن بگویم ، نه قرار بر تملق نیست که این نه جای تملق است و نه فرصت آن.تنها اسم شما کافیست که من با غرور جلوی همه بی انصافی ها سینه سپر کنم ، تنها افکار شما است که زبان من و امثال من را گویای حقایق می کند. می خواهم در این فرصت کوتاه همه حرفهایم را بگویم ،می دانم نشدنی است ، نمی شود همه حذف شدن ها و نادیده انگاشتن ها و نا عدالتی ها را در چند جمله خلاصه کرد ، نه ، نمی خواهم حرفهایم را تلخ کنم با وجود همه تلخی هایی که صبح تا شب سر می کنیم نباید از این اولین فرصت دست داده بد استفاده کنم ، بدی ها را همه می دانیم ، همه زندگی میکنیم ، و متاسفانه همه گردن نهاده ایم ، من امروز با بدی ها و بی عدالتی ها کاری ندارم. امروز سخن من تنها بوی امید دارد ، امید به پیروزی مردی که متفاوت تر از همه پا به میدان گذاشته است ، می گویم متفاوت تر از همه و شاید این همه خود خاتمی بزرگ را نیز شامل شود . ما امروز به آمدن مردی دلبسته ایم که به همراهی همسرش پا به میدان سیاست گذاشته است، همسری که راه فکری اش را خود بر گزیده و همه راه ها را در نوردیده است.
خانم دکتر رهنورد ، هیچ شکی نیست که این چهار سال گذشته بر ما اوج انحطاط فکری ای بود که با لاخص در مسائل و امور زنان و دختران حاکم بود اما می خواهم از قانونی بگویم که دست دولتمردان را اینچنین باز گذاشت و پشت زنان سرزمینم را خالی کرد .مطمئنا همه انانی که بر طبل حمایت از میر حسین موسوی می کوبند انتظار معجزه ندارند ، قرار نیست موسوی حکم منجی را برایمان داشته باشد .
جناب آقای موسوی، سرکار خانم رهنورد ، ما منتظر تغییری در زندگی اجتماعی – فرهنگی مان هستیم، ما منتظر شخصی هستیم که این پوسته سیاه و ضخیم انحطاط را بشکند ، احساس امنیت زنان سرزمینم تنها زمانی است که پشتوانه قانونی داشته باشد و بودن اجتماعی اش تنها و تنها مشروط به بودن خود خودش باشد .
با چنان یقینی پا به میدان حمایت از میر حسین موسوی گذاشته ام که حتی تصور اینکه چیزی غیر از خواسته ام رخ دهد ممکن نیست اما نمی خواهم این فرصت دست داده را محال اندیشی نکنم،سرکار خانم رهنورد اگر فردای 22خرداد آنی نشد که می خواهیم در عوض شما آنی باشید که انتظارش می رود ، فعال تر از قبل عمل کنید ، بر درد های کشورم به خوبی واقفید پس همه کلامم این است که زنان سرزمینم را و همه ما را فراموش نکنید.
جناب آقای موسوی ؛ قانون ، عدالت ، آزادی و همه ما منتظر شخص شما خواهیم ماند.
۱ نظر:
نویسنده: protesterدوشنبه 11 خرداد1388 ساعت: 17:50
فرمودید در حضور دکتر زهرا رهنورد و مهندس میر حسین موسوی (و نه مهندس میر حسین موسوی و دکتر زهرا رهنورد)،برای یه فمینیست طبیعی است،اما یه تحصیل کرده هم می دونه دکتر ها مقدم بر مهندسان خواهند بود.پس هیچ خرده ای نمی شه گرفت.
خانم رهنورد فرمودند "ما به فکر تمامی تبعیض ها هستیم که تبعیض جنسیتی بخشی از آن است " این از نگاه جامع ایشان حکایت می کنه،اما از ایشون خواهش می کنم اولویت با تبعیض جنسیتی باشه.به نظر من برای تمامی مردان فمینیست بودن از نان شب واجب تره،نه این که بخواند حمایت زنان(باز هم برای منفعتی مردانه) را کسب کنند نه،از این بابت که به استضعاف کشیده شدن یک جنس نهایتا تضعیف جنس مقابل را به دنبال خواهد داشت،شاید در ظاهر معلوم نباشه اما وقتی فرد مقابل از ابتدایی ترین حقوق خود محروم میشه از درک حقوق متعالی عاجز میشه و نمی تونه افکار شما را درک کنه و خب جامعه پر میشه از انسان هایی که فقط برای بقا می جنگن نه برای کمال. فکر کنم باز هم پای منفعتی مردانه در میان بود.
اگر امروز خانم دکتر دوش به دوش میر حسین در میتینگ های انتخاباتی شرکت می کنه امید دارم که روزی رهنورد ها به رقابت با میر حسین ها پردازند و انتخابات کشور از تک جنسیتی بودن رهایی پیدا کند!
آزادی،آزادی،آزادی!عدالت،عدالت،عدالت!قانون!
ما به ظرفیت قانون اساسی ایمان نداریم،در خوش بینانه ترین حالت باز هم بازیگرانی با قدرت فراقانونی و پاسخ گویی(به من شما ونه،به خود) اپسیلونی وجود دارند،پس قانون را برای تقید حداقلی بازیگران به قواعد بازی می خواهیم و نه بستن دست و پا و زنده به گور کردن آزادی و عدالت!
ما منتظر شخص میر حسین موسوی نخواهیم بود ما در انتظار اجرایی شدن افکار و شعار های او خواهیم ماندو صد البته از او بازخواست خواهیم کرد هر گونه تخطی از آرمان های آزادی خواهانه و عدالت طلبانه!حتی اگر مجبور باشیم به پستی در وبلاگی دور افتاده قناعت کنیم و فردای انتخابات سمعکی به گوش کند از برای نشنیدن!وب سایت
نویسنده: فرزانه.ع سه شنبه 12 خرداد1388 ساعت: 3:38
گوش سپردن به این نوشته با صدای خودت برام جذاب تر از خوندنش بود!
ارسال یک نظر